Weerbare meisjes
In Niger, toch een van de armste landen ter wereld, is op gebied van onderwijs de laatste jaren veel vooruitgang geboekt. Daarbij staat scholing van meisjes centraal. Toch zijn het vooral meisjes die niet naar school gaan. Volgens Unicef is dat zelfs bijna één op de twee.
Van de kinderen die naar vervolgonderwijs gaan, is 31% meisje en 42% jongen. Maar dan die middelbare school afmaken – dat is een flinke hindernisbaan, vooral voor meisjes. Meer dan 60% haakt af en dat komt door armoede, religie en cultuur; meisjes worden op jonge leeftijd uitgehuwelijkt en altijd is er de angst van ouders dat meisjes met hoge opleiding hun waardigheid verliezen. Bovendien: is er geld, dan wordt dit liever besteed aan de scholing van het broertje.
Investeren in de weerbaarheid van meisjes en jonge vrouwen
Vanaf oktober gaat het project Weerbare meisjes van start. Hierin krijgen veertig jonge vrouwen de kans alsnog een diploma te halen, zodat ze naar vervolgonderwijs kunnen of een beroepsopleiding kunnen volgen. Babatune Ostimehin is directeur van het UNFPA. Hij geeft de beste verwoording waarom wij het project Weerbare meisjes zijn gestart:
“Als we ervoor kunnen zorgen dat zelfs het armste, meest gemarginaliseerde adolescente meisje in staat is op school te blijven, wordt beschermd tegen vroegtijdig huwelijk en geweld, toegang heeft tot informatie en middelen om ongewenste zwangerschappen te voorkomen, wordt toegerust met vaardigheden, en keuzes en kansen krijgt, zal zij helpen een betere toekomst op te bouwen voor haar familie, haar land en de wereld. Investeren in adolescente meisjes levert enorme voordelen op.”
Het team in Niamey heeft vier achterstandswijken rond Niamey gekozen en heeft tientallen gesprekken gevoerd en lokaal sessies georganiseerd met de doelgroep: vroegtijdige schoolverlaters, meisjes en jonge vrouwen van 18 tot 25 jaar, gescheiden, getrouwd of alleenstaand, afkomstig uit arme gezinnen. Sommigen al werkend in de prostitutie en allemaal vol ambitie, maar zonder financiële middelen om naar school te gaan. Idamane leidt het project, wat direct vertrouwen geeft aan de vrouwen. “Ik stond echt versteld van de grote wens van deze jonge vrouwen, de gretigheid haast om mee te mogen doen. Ik denk dat we voor sommigen echt een laatste kans bieden”.
Het project maakt meisjes en vrouwen weerbaar, veerkrachtig. Twee jonge vrouwen delen hun verhaal. Het is een greep uit de vele verhalen die het team in Niamey hard doet werken om het project van de grond te krijgen. De vertalingen zijn niet letterlijk.
Ramatou
Fatiya
Sinds 2018 is Ramatou van school, een jaar na het overlijden van haar vader. Ze moest wel om voor haar moeder te zorgen die verlamd is. Een keer heeft ze de BEPC (lagere school voor schoolverlaters) gedaan in 2017. Geldgebrek verhindert haar om nogmaals een poging te wagen. Met het project hoopt ze haar grootste droom te kunnen verwezenlijken: ‘Deelgenoot worden van een medisch team om beter voor mijn moeder te kunnen zorgen’.
Fatiya
Gehuwd op 14 jarige leeftijd, werd Fatiya als schoolmeisje beroofd van haar jeugd. Ze werd in 2015 gedwongen te leven met een man die ze niet heeft gekozen. Jonglerend met haar gezin heeft zij drie jaar zonder succes geprobeerd om het BEPC te halen. In 2019 scheidt ze, zonder toekomstperspectief. Nu zegt ze: “Ik wil mijn diploma halen, maar na drie pogingen heb ik geen geld meer”. Voor haar is het initiatief PetitPouss Niger een geweldige kans om nieuwe toekomstplannen te maken voor haar zoon, haar dochter en haarzelf.
Samenwerking en vervolg
De Franse Ambassade gaat met ons samenwerken, als we cofinanciering vinden. Daarnaast wil de ambassade dat we gaan nadenken over het vervolg. Idamane: “Wat heel goed is. Want alleen met een papiertje ben je er niet. We zijn bezig met andere organisaties beroepsopleidingen aan te bieden. Dus na tien maanden PetitPouss voor het BEPC diploma kunnen de vrouwen door naar het lyceum, of een beroep leren”.
Ook wordt gewerkt aan een ‘buddy-systeem’. Idamane: “Elke meisje kiest een ander meisjes uit dat in de volgende ronde mee gaat doen. En zij maken hun opvolgers alvast wegwijs, zoals hoe je een tablet moet gebruiken.” Over tien maanden komt de eerste lichting van school. “Dit is zo een mooi project, echt. Ik kijk ernaar uit om deze meiden hun diploma te kunnen overhandigen”.